Reisverslag 03 – Northern Territory - 2

Devils marbles, Tennant Creek, Elliott, Daly Waters Pub, Mataranka – Elsey N.P.

Ook dit reisverslag speelt zich volledig af over en langs the Stuart Highway, naar het noorden, richting Darwin.

Plotseling verschijnen er in het vlakke landschap, langs de Stuart Highway, grote rotsparteien. Grote rotsblokken balanceren, zonder enig houvast, op andere rotsblokken. Een aantal zijn mooi rond, net grote knikkers, vandaar de naam “Devils Marbles”.

Om te laten zien hoe groot de blokken zijn heb ik de camper er maar naast gezet. Ria vond dat ze al genoeg geposeerd had.

Je zou denken dat er niet veel wind voor nodig is om ze er te laten rollen.

Deze knikker heeft een diameter van een meter of 5. Toen ik er langs liep zag dat deze in tweeën was gebroken. 

Midden in deze droge woestenij staat er plotseling een mooie bloem tussen de knikkers.

Regelmatig staan er langs de Stuart Highway veel Termietenheuvels in alle vormen en maten. Deze was één van de eerste die we “aangekleed” zagen. De band is waarschijnlijk bedoeld als tulband. Later zagen we er veel met een t-shirt aan, een jurkje of met een petje op.

In Tennant Creek, wilden we het “Battery Hill Mining Centre” bezoeken. Het is een goudmijn die niet meer in bedrijf is maar waarvan bijna alles in de originelle staat bewaard is gebleven. Maar jammer genoeg was de mijn gesloten omdat het seizoen voorbij is. Ja, buiten het vakantie reizen heeft zo zijn voordelen ( weinig toeristen & lege campings) maar ook nadelen. (zoals b.v. de gesloten mijn maar ook de hoge temperatuur van meer dan 40 graden). We vonden Tenant Creek een ingeslapen stadje. Om even over 9 uur toen we de volgende dag wegreden waren bijna alle winkels nog dicht. Maar daarover later meer.

In Elliott was de eerste politiecontrole in de 2 weken die we nu onderweg zijn. Ik zat al te denken waar ik de autopapieren kon vinden tot deze vriendelijke agente me vroeg om op het pijpje te blazen.  Het was 1 uur en een ongebruikelijke tijd in Nederland voor een blaastest. Maar hier zie je ze al vroeg van een pint genieten.

De Stuart Highway wordt ook wel Explorer Highway genoemd.

Daly Waters Pub heeft een soort cult Status. Er is een eenvoudige camping bij die je in het seizoen moet boeken om een plaatsje te hebben. Eigenlijk is het een zooitje. Er hangen honderden onderbroeken en beha’s aan het plafond. Aan de muren hangen een paar honderd kentekenplaten en papieren geld met aantekeningen er op. Ze hadden er ook happy hour en daar dachten we gebruik van te maken. Maar de bardame zei u bent een uur te vroeg. Hoe zo zei ik we hebben een week geleden de klok een uur vooruit moeten zetten. Ja zei ze dat was misschien in South Australia maar u bent nu in de Northern Territory. Toen was het duidelijk waarom wij bij de sunset bij Ayers Rock één van de eerste waren en waarom de winkels in Tennant Creek nog gesloten waren.

Tegenover Daly Waters Pub stond nog een leuk pandje te koop. Het moest wel wat opgeknapt worden maar had al wel een helipad.

Dit is echt team work. Één houdt de kraan open zodat de andere kan drinken.

Het wordt steeds groener langs de weg. De plaatsnamen eindigen nu vaak in “waters” en “springs”. 

We zagen de eerste Road Train met vier opleggers en op een bord langs de weg stond dat de maximum lengte 53,5 m is.

Het blijft indrukwekkend als je zo’n gevaarte tegenkomt of er door, met meer dan 100 km / uur, ingehaald wordt.

In het Elsey National Park, bij Mataranka, ontmoetten we een Nederlands koppel dat 5 jaar geleden geëmigreerd was en al die jaren met een caravan rondreden. Ze vonden het niet leuk meer, maar de man zijn huis stond al 5 jaar in Nederland te koop en zolang het niet verkocht was konden ze niets in Australië beginnen. We kwamen ongeveer gelijktijdig op de bijna gratis camping in het N.P aan. Verder was er helemaal niemand en er was geen stroom en dat bij een temperatuur van boven de 40 graden. Ze wilden er niet op hun eentje overnachten. Wij vonden het vervelend om weg te gaan, maar zeiden dat we bij deze temperatuur airco wilden hebben en dus naar de camping bij de hot springs gingen kijken. Ondanks dat ze ook airco hadden keken ze ons vertwijfeld aan en hebben we ze niet meer gezien.

De hot springs liggen in een prachtige natuur en het water zou permanent 34 graden zijn.

Bij de wandeling in het park naar “Stevie’s Hole” kwamen we nog een Pauw tegen en .....

Moeder en joey kangoeroe.

Rondom de hotsprings hingen duizenden vleermuizen (Little Red Flying Foxes) in de palmbomen en toen het donker werd gingen ze allemaal tegelijk in de rivier drinken. Een waar spektakel!

In het zelfde N.P. zijn ook nog, de niet minder mooie, “Bitter Springs”.

Bij de benzinepomp in Mataranka waren ze geloof ik erg bang dat Ria de sleutel zou vergeten terug te brengen.