Katherine, Nitmiluk National Park , Pine Creek, Kakadu National Park .
Over de Stuart Highway reden we naar Katherine. Een
aantrekkelijke plaats, en of je wilt of niet, je komt er automatisch een aantal
keer. Van een bezoek aan het Nitmiluk N.P. moet je er weer terug naar toe en
als je van Darwin weer naar andere delen van Australië wilt moet je ook weer
via Katherine. Er zijn zodoende meerdere campings en ook een Tourist Office met
WiFi en dat is wel een echte uitzondering hier.
Deze parkeerplaats, in de schaduw en dichtbij het tourist
office en de supermarkt, is erg in trek en dan ook meestal bezet.
Het Nitmiluk National Park is bekend om zijn mooie kloven.
Het park had een luxe camping met een mooi zwembad. In de meeste parken moet je
blij zijn als er een toilet is. Er is ook vrijwel nooit stroom en dat is een
probleem voor ons nu het elke dag meer dan 40 graden is.
Met een boot kan je
door de kloven varen. Normaal bezoek je dan 3 kloven maar bij ons waren het er
2 omdat er niet genoeg water in de rivier stond. Het is het einde van het droge
seizoen en zelfs om de 2 kloven te bezoeken moesten we een stukje lopen en van
boot wisselen.
Veilig zwemwater in
Australië betekent niet dat er geen krokodillen zijn. Want, zo wordt hier
beweert dat de zoetwaterkrokodil niet gevaarlijk is als je hem niet stoort.
Maar wat betekent niet storen? In Nitmiluk lagen er ook kooien om de zoutwaterkrokodillen
te vangen. En omdat de zoetwaterkrokodillen in deze tijd hun eieren leggen mocht
je ook niet op de strandjes langs de rivier.
Bij de pier, in het
park, hingen er vleermuizen in de bomen. De guide zei dat het Fruit Bats waren.
Maar voor mij waren het dezelfde als de Red Flying Foxes in het Elsey National
Park. (Reisverslag 3)
In Pine Creek had
men de uitrusting van een oude goudmijn tentoongesteld. Nog niets gelast,
alles geklonken en natuurlijk afkomstig uit Groot Britanië. In de 18de
en begin 19de eeuw moet het
voor de staalfabrieken en machinefabrieken figuurlijk een “goudmijn” zijn
geweest.
Dit is de eerste
keer dat we bij de eerste tee op een golfclub hebben overnacht. En wat dacht je van
de greenfee? Voor Euro 3,50 een hele dag golfen!! Er stonden nogal wat van deze
grote termietenheuvels op de golfbaan.
Het Kakadu National
Park behoord tot één van de grootste in Australië. Het ongeveer half zo groot
als Nederland. De doorgaande weg is heel goed maar voor veel
bezienswaardigheden heb je 4x4 nodig, zelfs tijdens het droge siezoen. Wij
bezochten de Yellow water regio en Mamukala.
Van uit de Gagudju
Lodge in Cooinda boekten we de sunset cruise over yellow water wetlands en de
south alligator rivier
Er was veel
wildlife, vooral vogels, in de wetlands en langs de south alligator rivier.
De sunset is hier bijna
altijd gegarandeerd.
Ik ben geen fan van
krokodillen en vind ze zo lelijk dat ik ze zelden fotografeer. Voor deze maakte ik
een uitzondering vanwege de mooie kleuren bij de ondergaande zon.
In Mamakula is een
groot meer dat barstens vol met vogels zit. De Magpie Ganzen zijn duidelijk in
de meerderheid.
Toen deze Magpie
Gans kwam aanvliegen, dacht ik: “dat gaat vast niet goed”. Het leek een echte
brokkenpiloot die wijdbeens in de bocht hing. Maar zoals je kunt zien, ging het
op het laatste moment toch nog goed.
Bij het Mamaluka
meer was ook een gemarkeerde wandeling. De vliegen waren er erg lastig.
Als je te dicht bij
het meer kwam, zag je pas goed hoeveel vogels er zaten.
We verlaten het
Kakadu National Park richting Darwin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten